HOE HET BEGON.

Reeds als kleine knaap (ja, ik was ooit eens klein :-) was ik gefascineerd door alles wat met wetenschap, techniek en elektriciteit te maken had.
Toen al was ik aan het experimenteren met lampjes, draadjes en allerhande rommel, die ik uit oude radio's en tv toestellen haalde.
Ook oude frigo's haalde ik op vakkundige wijze uit elkaar om dan de onderdelen te ontleden en te testen.

Ooit was ik eens bezig met 3 frigo compressors,
Ik schakelde die in lijn achter elkaar en pompte daarmee lucht in een lege gasfles, totdat de 3 compressors stilvielen, Toen ik de gasfles afkoppelde en in 1 ruk alle lucht uit de gasfles liet ontsnappen, was ik erg verwonderd dat die fles helemaal bevroor. (Een koeltechnieker was geboren)
Nadien bekeken was dit niet zo verstandig, de druk in die gasfles zou ongeveer 70 Bar geweest zijn, en die gasflessen zijn daar helemaal niet op gebouwd.

E r is zelfs een moment geweest dat ik eventjes dacht dat ik het "perpetuum mobile (1)" uitgevonden had, het leek zo simpel. (ik was toen een jaar of 10)
Ik ging de as van een fietsdynamo koppelen aan een motortje, ik zou dan éénmalig de dynamo op hang trekken met een touwtje, deze dynamo zou 6 Volt opwekken en het motortje laten draaien, het draaiende motortje zou dan op zijn beurt de dynamo laten draaien, en dus zou het hele zaakje blijven draaien tot in de eeuwigheid
Ik dacht nog bij mezelf, waarom is er nog niemand anders op dit idee opgekomen.
Helaas mislukte het ene experiment na het andere,
Toen besefte ik, dat ik iets over het hoofd zag, ik zat met wrijvingsverliezen op de dynamo en het motortje, dus werd moeders naaimachineolie in beslag genomen en gebruikt voor het goede doel.
Maar een volgend probleem kondigde zich aan, de dynamo wekte wisselstroom op en die kon onmogelijk de gelijkstroommotor laten draaien, gelukkig bestond er zoiets als een brug-gelijkrichter die men toevallig ook in een oude radio kon weervinden.
Helaas, de dynamo wekte niet genoeg spanning op, om de motor te laten draaien, ik had ergens gehoord dat je met een transformator de spanning kon opdrijven, en die zou ik ook wel in een radio kunnen terugvinden,
Het mocht niet baten, de wereld zou op mijn uitvinding moeten wachten totdat ik 14 jaar was, en mijn eerste lessen in de elektriciteit kreeg,
De ontgoocheling was dan ook groot, toen ik van mijn leraar (Mr. Schepens) mocht vernemen, dat mijn "perpetuum mobile" gedoemd was om te mislukken.
Maar niet getreurd, in de natuurkundeles hadden ze mij wijsgemaakt dat er ergens een wet was die zei, dat energie niet verloren gaat, je kon energie verplaatsen en omzetten, maar nooit teniet doen,
Meer hoefden ze niet te doen, om mijn interesse in koeltechniek en warmtepompen op hol te doen slaan, wat kon ik nog meer verlangen, een koelinstallatie was trouwens een combinatie van een hoopje natuurwetten, een handvol draadjes, een motortje, en hier en daar gelijkrichter, zoals ik die kende van vroeger.

Tenslotte heb ik na m'n legerdienst ervaring opgedaan, bij een bedrijf dat actief was in elektriciteit en automatisatie, en daarna in een bedrijf actief in de winkelinrichting en koeltechniek.
Het idee begon te rijpen om een eigen zaak te beginnen in algemene koeltechniek, airconditioning, warmtepompen en elektriciteit , dit gebeurde in 1990.

Mijn "perpetuum mobile", daar geloof ik al lang niet meer in,
Maar de werking van een warmtepomp (in feite een omgekeerde koelinstallatie) is een feit, het berust op het simpele principe dat de energie (warmte/koude) die we nodig hebben gratis en overal beschikbaar is (onder de vorm van buitenlucht, grondwater en dergelijke) we hoeven die energie enkel te verplaatsen, en dat kunnen we met een ongelooflijk rendement, dit komt omdat we geen warmte produceren, we verplaatsen ze alleen maar. En dat zullen we in principe kunnen zolang het buiten, warmer is dan –273°C, (het absolute nulpunt)

 

V oor eventuele opmerkingen of suggesties in verband met deze website,
Of voor vragen in verband met onze producten, E-mail ons.

Alle reacties zijn welkom.

Groetjes
Nemegeer Gerrit.

 


(1) perpetuum mobile, een mechanisme dat, eenmaal in beweging gezet, bruikbare arbeid zou blijven verrichten zonder energie te gebruiken (perpetuum mobile van de eerste soort), of: een machine die aan haar omgeving warmte zou onttrekken en deze volledig omzetten in arbeid (perpetuum mobile van de tweede soort).

In het midden van de 19de eeuw werd duidelijk dat energie is onderworpen aan een behoudswet, die zegt dat energie wel van de ene vorm in de andere kan worden omgezet, maar niet uit niets kan ontstaan. Volgens deze eerste hoofdwet van de thermodynamica is een perpetuum mobile van de eerste soort onmogelijk. Niet in strijd met dit principe is een perpetuum mobile van de tweede soort. Een dergelijke machine zou, geplaatst aan boord van een schip, warmte kunnen onttrekken aan het enorme warmtereservoir dat de zee vormt en deze warmte kunnen omzetten in arbeid voor de voortstuwing van het schip. Deze warmte dient uitsluitend voor het overwinnen van de wrijving met het water, zodat de oorspronkelijke hoeveelheid warmte als wrijvingswarmte weer terugkeert in de zee. De constructie van een dergelijke machine bleek echter onmogelijk te zijn. Om warmte in arbeid om te zetten, is altijd een temperatuurverschil noodzakelijk. Zo kan een stoommachine slechts werken dankzij het temperatuurverschil tussen stoomketel en condensor. Dit ervaringsfeit, dat de mogelijkheid van een perpetuum mobile van de tweede soort uitsluit, is geformuleerd in de tweede hoofdwet van de thermodynamica

 


www.nemegeer.com           E-mail